nekonata hundo

Piednote al la L-listoj de la 10a de aprilo, ekzistas ankaŭ la ebleco forstreki vorton enestantan kaj en PIV kaj en la unua eldono de mia vortaro.
Mi decidis fari tion por laniari/o.
Kial?
Ĝi ricevas 0 trafojn en la Tekstaro.
En kukolo la solaj trafoj montras aŭ al vortaraĵoj aŭ al retaj diskutoj pri la eventuala signifo de la vorto.
Laŭ PIV:

laniari/o Raso (Canis familiaris laniarius) de grandaj hundoj kun longa nazo, longaj haroj, pendantaj oreloj k blanka k bruna koloroj, uzata ofte de ŝafpaŝtistoj. → korthundo.

Malgraŭ la detaleco de tiu priskribo kaj la aserto, ke tiu hundospeco estas “uzata ofte”, neniu vere scias pri kio temas. La laŭaserta latina nomo, Canis familiaris laniarius, ŝajnas ne esti konata de biologoj.
La plej utila tiurilata trovaĵo en la TTT estas retpaĝo de usona hundobredejo, traduko el germana verko Die schweizer Hunderassen (la svisaj hundorasoj) de Hans Raber. Laŭ tiu traduko, se mi bone batalis tra ĝia nebulo, la “Grosse Schwiezer Sennenhunde” [tiel! kun eraro en ĉiu vorto!] apenaŭ ekzistis/as kiel aparta hundoraso, kaj estas simple Sanktbernarda hundo, aŭ almenaŭ tre simila. (Senne estas dialekta vorto por ‘alpa paŝtejo’.)
Tamen laŭ raporto de la japana esperantisto ‘vastalto’,

“Greater Swiss Mountain Dog” (aŭ germane “Großer Schweizer Sennenhund“) estas la serĉata komuna rasnomo de “Canis familiaris laniarius“. Laŭ la retpaĝo siatempe oni nomis ĝin ankaŭ “Great Butcher Dog” (aŭ germane “große Metzgerhund“).

Malsame ol la usona hundejestrino, Vastalto kapablas ĝuste ortografii la germanan.
Legu en la angla Wikipedia pri tiu Greater Swiss Mountain Dog.
Estu aŭ ne estu tiel — ĉiuokaze jam venis la tempo, ke vortaroj de Esperanto ne plu blinde kopiu unu de la alia. Neniu vere certas, kio estas/estis laniario, kaj neniu uzas tiun vorton en la praktiko. Ĵetu ĝin en la rubujon.
Se — malsame ol ĝis nun — oni iam volos paroli pri tiu Greater Swiss Mountain Dog, oni nomu ĝin granda svisa montohundo.